zespół osób

См. также в других словарях:

• komitet — m IV, D. u, Ms. komitetecie; lm M. y «zespół osób powołanych do wykonywania określonych (zwykle doraźnych) zadań lub zespół osób wybranych spośród większej zbiorowości jako organ kierowniczy, nadzorczy itp., o specjalnych pełnomocnictwach; także… …   Słownik języka polskiego

• chór — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. chórze {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zespół śpiewaków wykonujących wspólnie wokalne utwory lub części dzieł muzycznych; także grupa aktorów zespołowo i jednocześnie… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• nasz — nasi, odm. jak przym. «zaimek dzierżawczy odpowiadający zaimkowi osobowemu my» a) «oznacza, że to, co jest wyrażone przez rzeczownik, do którego się odnosi, jest w posiadaniu, w użytkowaniu itp. zespołu osób, z których jedną jest mówiący, lub… …   Słownik języka polskiego

• towarzystwo — n III, Ms. towarzystwowie 1. blm «obecność czyjaś przy kimś, przebywanie z kimś, towarzyszenie komuś» Dotrzymać komuś towarzystwa. Unikać czyjegoś towarzystwa. Nie dbać o czyjeś towarzystwo. Przebywać, być w czyimś towarzystwie. Narzucać się… …   Słownik języka polskiego

• ogół — m IV, D. u, Ms. ogóle, blm 1. «zespół przedmiotów, zjawisk tworzących pewną całość, będących jednego rodzaju, typu; zespół osób mających jakąś wspólną cechę, np. zawód, narodowość, zainteresowania» Ogół interesów, norm, zjawisk. Ogół czytelników …   Słownik języka polskiego

• kolektyw — m IV, D. u, Ms. kolektywwie; lm M. y 1. «zorganizowana grupa, zespół osób związanych wspólną pracą, działalnością, wspólnymi dążeniami, celem itp.» Zgrany, dobrany kolektyw. Kolektyw uczniów, pracowników. Praca w kolektywie. 2. techn. «dalsza (od …   Słownik języka polskiego

• komisja — ż I, DCMs. komisjasji; lm D. komisjasji (komisjasyj) 1. «zespół osób powołanych (okresowo lub na stałe) do wykonywania określonych zadań, np. do zbadania jakiejś sprawy, skontrolowania czyjejś działalności itp.; pot. działalność, obrady,… …   Słownik języka polskiego

• obsada — ż IV, CMs. obsadaadzie; lm D. obsadaad 1. blm «objęcie przez kogoś wyznaczonego stanowiska, placówki; wyznaczenie na jakieś stanowisko, na jakąś placówkę; powierzenie roli w sztuce» Dokonać obsady katedry. Obsada roli tytułowej. 2. «zespół osób… …   Słownik języka polskiego

• poczet — m IV, D. poczetcztu, Ms. poczetczcie; lm M. poczetczty 1. książk. «zespół osób» Poczet królów polskich. Zostać przyjętym, wpisanym, zaliczonym w poczet studentów, w poczet członków organizacji, zespołu. ∆ Poczet sztandarowy «honorowa asysta… …   Słownik języka polskiego

• skład — m IV, D. u, Ms. składadzie; lm M. y 1. «miejsce odpowiednio przystosowane, przeznaczone do czasowego przechowywania, magazynowania materiałów lub wyrobów, magazyn; dawniej także: sklep, szczególnie sklep z towarami jednej branży» Skład amunicji,… …   Słownik języka polskiego

• turnus — m IV, D. u, Ms. turnussie; lm M. y 1. «okres pobytu na wczasach, kursach itp. kolejnej grupy uczestników; wczasy, kurs itp. trwające przez taki okres» Ostatni turnus kolonii letnich. Przez cały turnus padał deszcz. Przyjechać na pierwszy turnus.… …   Słownik języka polskiego